Sunnudagurinn í dag er tvíbentur dagur sem er hvorki né – hvorki jól né nýár. Upprifin tilfinning aðfangadagsins er að baki og skaup og spaug gamlárskvölds, með tilheyrandi bombum, ekki enn komið. Sunnudagur sem er hvorki né – er þó líka bæði og – því það eru jól, heilög jól. Og enn ekki komið óflekkað nýtt ár með nýja möguleika og því engin vonbrigði heldur. Þetta er sérkennilegur dagur – og ljómandi að nota hann til íhugunar, setjast niður og hugsa. Lesa áfram Stóra upplifunin →

Anna Sif fermdist áðan. Það er hægt að segja já við Jesúspurningunni allt árið, líka á fyrsta sunnudegi í aðventu. Ég hitti foreldra hennar fyrst þegar hún var fóstur í móðurkviði. Ég man vel eftir fundi okkar. Það var í San Fransisco. Ég var þar á guðfræðiráðstefnu og þau hjón bjuggu í borginni á þessum tíma. Lesa áfram Koss á aðventu →

„Þetta er spurning um skipulag,“ voru prédikunarviðbrögð eins dugmesta verkefnastjóra þjóðarinnar í messulok. Rétt og trúin er ekki utan við lífið heldur lífsmiðjan, varðar allt líf manna, líka skugga, illsku og afbrot. Jesúsagan er um tvo hópa meyja – sem brugðust ólíkt við – en líka um okkur. Hvernig er skipulagið? Hvernig er með okkar kyndla og eld? Prédikun á næstsíðasta sunnudegi kirkjuársins er hér að neðan og á tru.is að baki þessari smellu. Lesa áfram Ég ætlaði ekki… →